|
Résumé :
|
Koronavirüs pandemisi bizi bağlamdan, cümle yapısından uzaklaştığımız bir dönemde yakaladı. Tonaliteden kopma ve merkezsizleşme arzusu, her sesi tek başına ve kuralsız bıraktı. Doğru fikirler yanlış ifade edildi. Çarpık bilgiler, biçimsiz ve sınırsız tınılar olarak evlerimizin duvarlarında yankılandı. “Sağlık sektörüne güvenmeyin, doktorlara güvenmeyin, paraya meftun olan bir kesim var” diyen uzman, sağlık sektörünün tümünü suçladığını fark etmedi. Aynı uzman bir dönem “Okurları yanlış yönlendirdiysem özür dilerim” cümlesini kurduysa da (Habertürk, 2018), sözlerinin tıklanma sayısı onu ses desibelini korumaya teşvik etti. Evlere kapadığımız çocuklarımız, orada bir başka büyük tehlikeyle baş başa kaldılar: Kuralsızlık…
|
