|
Résumé :
|
Hastası olan bir kadının yaşadığı halüsinasyonlara istinaden Lacan, paranoyada Başka’nın dışlandığına işaret eder. Hastası kadın, Lacan’a, bir komşusuyla karşılaştığını, ona şarküteriden döndüğünü söylediğini, komşunun da kendisine, analiz sırasında konuşurken dile getirmekte zorlandığı kaba bir şey (dişi domuz) dediğini aktarır. Lacan bu anlatıda, hastasının konuştuğunu sandığı bir başkanın (komşu) olmadığı gibi, sözünün hitap edebileceği bir mutlak Başka’nın da olmadığını belirtir. Başkalık imgesel bozulmaya maruz kaldığından, başkayla ilişki sadece imgesel olarak kurulabilmektedir.
|
