|
Résumé :
|
Bilindiği üzere; erken Cumhuriyet dönemi aydınları söz konusu olunca, günümüz aydınları genel olarak iki zıt tutuma meylederler: 1-Toptan övücü. 2-Toptan reddedici (bu tutum, yukarıda da belirttiğimiz üzere, günümüzde daha baskındır). Her iki tutumun da dayanakları birbirinden oldukça farklıdır; toptan övücüler özellikle Hasan Âli Yücel ve arkadaşlarının öncülük ettiği “hümanist kültür”e, Köy Enstitüleri pratiğine; toptan reddediciler de özellikle İkinci Dünya Savaşı sırasında Almanya ile yapılan dirsek temasları sonucu olağanüstü derecede artan irrasyonel bir millîci tutum doğrultusundaki propagandacılık faaliyetlerine ve “komünist avcılığı”nın meşrulaştırımına yoğunlaşır. Birkan ise kitabında, söz konusu dönem aydınlarının en azından “muharrir” kimliği belirgin olan kanadının özellikle de gazetelerde ve dergilerde çeşitli konularda yazdıklarına yoğunlaşarak –bence en “optimum”– çözümlemesini yapar ki, bu, “madalyonun ön yüzü”nde en belirgin alanı temsil eder.
|
