Résumé :
|
Umuttan söz etmek, umutlu olmak için mevcut durumla yüzleşmenin zorunluluğu, hatırlamanın mecburiyetine ihtiyacımız var. 21.yy iletişim teknolojilerinde yükselen ivme hatırlama, kulak kesilme, yüzleşme mefhumlarını ıskartaya çıkarma, minimize etmek üzerine kurulu. Birey gün içerisinde sayısız mesaja maruz kalıyor ve konfor alanını en az bozanı tercih eder hale geliyor. En az kötümser olanı, düşündüreni, karıştıranı, kendisine soru sorduranı. Demek başparmağın gösterdiği işaret parmağın tırnak bitimi kadar da olsa umut var: Dahaya, başkaya, en aza.
|