| Titre : | Dosya: Çocuklar İçin Felsefe mi, Felsefe İçin Çocuk mu? (2018) |
| Auteurs : | Kolektif, Auteur |
| Type de document : | Article : texte imprimé |
| Dans : | Varlık (1325, 02/2018) |
| Article en page(s) : | 4-24 |
| Langues: | Turc |
| Mots-clés: | felsefe öğretimi / eğitim / genç / çocuk |
| Résumé : |
Çocuklar İçin Felsefe mi, Felsefe İçin Çocuk mu? – Betül Dünder Sayfa:4
UNESCO 2007 yılında ‘Çocuklar İçin Felsefe’ eğitiminin amaçlarını şu şekilde sıralamıştı: bağımsız düşünebilme, özenli vatandaş olabilme, kişisel gelişimi destekleme, dil, konuşma ve tartışma becerilerini geliştirme, felsefeyi kavramsallaştırma… Aynı yıl yine Unesco tarafından hazırlanan rapora göre, dünyanın pek çok ülkesinde çocuklar için felsefe uygulamaları yapılmaktadır. Türkiye’deki çalışmalar ise henüz yeni yeni oluşan bir farkındalık taşımakla birlikte, öğretmenlerin ve bazı okulların gönüllü çabalarıyla sınırlıdır.2 1970’li yıllarda Amerika’da Matthew Lipman’ın öncülüğünde başlayan “Çocuklar İçin Felsefe” çalışmalarının ‘kendine özgü amaçları, içeriği, yöntem ve değerlendirme süreci vardır.’ Nuran Direk, Türkiye’de “Çocuklar İçin Felsefe” üzerine sistemli olarak düşünen ve uygulama biçimleri hakkında eğitimci olarak yol gösterici isimlerin başında gelmektedir. Onun cümleleriyle ‘Çocuklar İçin Felsefe’, “uygun bir metinden, bir öyküden, bir gazete haberinden ya da günlük yaşam deneyimlerinden hareket ederek çocukların diyalog kurmaları ve tartışma yoluyla kavramları inşa etmesi, okuduklarıyla kendi deneyimlerini birleştirerek değerlendirmeler yapmasıdır.”3 ‘Türkiye Felsefe Kurumu Çocuklar İçin Felsefe Birimi’ başkanı olarak çalışmalarını sürdürmekte olan Nuran Direk, “Çocuklarla Neden Felsefe Yapmalıyız?/Nasıl Yapmalıyız?” sorularını kendi çalışmaları ve deneyimlerini paylaşarak yanıtlıyor bu dosyada. Onur Bakır “Çocuklar İçin Felsefe” atölye eğitmeni olarak, aynı zamanda eğitmen eğitimleri düzenleyerek bu alanda çocuklarla çalışması muhtemel eğitimcilere/ gönüllülere yönelik uyguladığı programı yazısında ayrıntılandırarak Çocuklar İçin Felsefe pedagojisinin yöntemini detaylandırıyor. Özlem Yarkın “Çocuklar İçin Felsefe” kitapları kaleme alan bir felsefeci/yazar olarak; çocuklara yönelik felsefe kitaplarının nasıl kurgulanması gerektiğini yine kendi deneyimini gözeterek yazdı. Son olarak bir oluşum olarak gayet önemsediğim “İstanbul Liseleri Felsefe Kulüpleri Platformu” (İLFKP)’nın içinde yer alan, bir alternatif eğitimden ziyade “felsefe yapma hakkına” odaklanan ve buradan hareketle bir araya gelen felsefecilerin/ öğretmenlerin ve öğrencilerin felsefe yaparken dayanışma göstermesinin, düşünsel süreçleri paylaşmasının nadide örneklerinden biri olan bu platformda yıllardır bilfiil çalışmalarda yer alan Çiğdem Şimşek ve Sevil Kuvan, amaçlarını, ilkelerini ve Türkiye Felsefe Olimpiyatı/ Dünya Felsefe Olimpiyatı süreçlerini yazdılar. Sonuçta, çocukların düşündüklerini duyacak, onlara sadece kendi fikirlerini empoze etmeden, geleceği inşa ederken kendileri olmalarını, özgün düşünmelerini ve yaratıcılıklarını kaybetmemelerini sağlayacak bir pedagojiye ihtiyacımız olduğu konusunda hemfikiriz. Öyleyse şu soruyu sormak dünyanın hızla karardığı bir zamanda bizi de bir şeyleri farkına varmaya davet edecek ve harekete geçirecektir inancındayım: Çocuklar için felsefe mi, felsefe için çocuk mu? Duvarlar Örülmeden – Nuran Direk Sayfa:7 Çocuklarla felsefe yapabilmek için felsefe bilmek gereklidir ama sadece felsefe bilmek yeterli değildir. Felsefe bilmenin yanı sıra sınıf diyaloglarını iyi yönetebilmek, çocukların anlamlı sorular sormasını sağlayabilmek, diyaloglarda ortaya çıkan fırsatları kaçırmayıp değerlendirebilmek, kısaca öyküler aracılığıyla çocukların yaşam dünyası hakkında düşünmesini sağlayabilmek gerekir. Çocuklar İçin Felsefe – Onur Bakır Sayfa:10 Çocuklar İçin Felsefe, Türkiye’de cemaatler olarak kapalı yaşamımızdan çıkıp sağlıklı çatışmaları olan bir topluma dönüşmemize yardımcı olabilir, inovasyona dayalı bir ekonomiye geçilmesini sağlayacak insan kaynağının gelişmesine katkı sunabilir, akla uygunluğun toplumsal bir norm olmasını sağlayabilir, daha özgür, mutlu ve demokratik bir ülkeyi kurmamıza yardımcı olabilir. Çocuklar İçin Felsefe Yazını Üzerine – Özlem Yarkın Sayfa:17 Felsefe, ancak soru sorma cesareti olarak çocuk, cevap arama cesareti ve çabası olarak yetişkin olmayı kabul eder. Aristoteles “felsefe merakla başlar” derken de felsefenin o çocuksu yanına vurgu yapar. Çünkü hem soru sorma cesareti hem cevap arama çabası genel kabullerin, dogmaların ötesine geçmeyi, belirlenmiş olandan uzaklaşmayı gerektirir. İnsanı ve onu çevreleyen her şeyi inançların, dogmaların, bir dönem öğrenilenlerin, kalıpların, ezberlerin dışına çıkarak sorgulamak konusunda korku ve tedirginlik yaşayan yetişkinlerin felsefe ile kurdukları mesafeli ilişki çocuklarda bütünüyle aşılır. Türkiye’de Lise Düzeyinde Felsefe Eğitimi: Engeller ve Olanaklar – Çiğdem Şimşek - Sevil Kuvan Sayfa:20 Ortada bir biz var gibi. Malum, bu biz Zamyatin’in korkulu rüyası homojen bir biz değil… Felsefe hakkının işletilmesi için hayatın tüm alanlarında bir yarık açmaya ve oradan bir başka zemin inşa etmeye niyetli olanlar, Platformu herkese açmak ve onda tüm farklılıkların eşit düzeyde ifade edilmesi ve temas etmesi için uğraş veriyorlar. |
| Nature du document : | Documentaire / Kaynak veya belgesel |
| Genre : | Makale |
Exemplaires (1)
| Code-barres | Cote | Support | Localisation | Section | Disponibilité |
|---|---|---|---|---|---|
| 31794 | 800 VAR | Périodique | Archive / Arşiv | Périodiques / Süreli Yayın | Disponible |